Graciano Lopez Jaena był słynnym dziewiętnastowiecznym filipińskim pisarzem i działaczem politycznym. Jego pisma obejmują wiele mediów, ale generalnie dotyczą kwestii sprawiedliwości społecznej w jego rodzinnym kraju na Filipinach i gorącej chęci uwolnienia się od hiszpańskich rządów. Kariera pisarska Lopeza Jaeny została przerwana w wieku 40 lat, kiedy zmarł na gruźlicę.
Pierwotnie planując zostać lekarzem, Lopez Jaena został odrzucony przez University of St. Thomas, choć później znalazł staż w lokalnym szpitalu, gdzie nauczył się lekarstwa. Wkrótce jednak skończyły się fundusze, a jego rodzina nie miała nic do zaoferowania w ramach pomocy finansowej. Według Uniwersytetu Wiedeńskiego, wtedy Lopez Jaena zaczął leczyć miejscową biedotę i uderzyła nędza i niesprawiedliwość wokół nich. W wieku 18 lat napisał zapalczywość pt. "Fray Botod", w której przedstawił hipokryzję i zepsucie miejscowego księdza. Wkrótce pisana praca Lopeza Jaeny zaczęła atakować lokalnych urzędników politycznych i nawoływać do reform. Naciski władz ostatecznie zmusiły młodego autora do przeniesienia się do Hiszpanii, gdzie rozpoczął karierę w dziennikarstwie. Jego praca obejmowała występowanie jako pierwszy redaktor propagandowego "Solidarności", a także wydawanie opublikowanej antologii jego wystąpień i artykułów. Inne znaczące dzieła literackie to "Córka Brata" i "Nadzieja".
Możliwe, że śmierć Lopeza Jaenasa z powodu gruźlicy pozwoliła mu ostatecznie oszukać kata. W nadchodzących miesiącach dwaj z jego kolegów filipińskich propagandystów, Marcel H. del Pilar i Jose Rizal, zakończyli walkę strzelając. Dwa lata później Filipiny uzyskały niepodległość od Hiszpanii.
