System kastowy w Indiach rozpoczął się około 100 pne. kiedy święty tekst wyraźnie zakazał kontaktów między czterema klasami ludzi żyjących w Indiach w tym czasie. Ograniczenia zawodowe i zakazane intermarriages, które ograniczyły dalsze interakcje społeczne, zaostrzyły system kastowy.
Przez stulecia przodkowie Indii Północnych i rdzenni Indianie żyli obok siebie bez małżeństw. Około 4000 lat temu upadek cywilizacji doliny Indusu spowodował ogromne migracje w północnych Indiach. Wraz ze wzrostem liczby ludności i zmianami w konwencjach społecznych dwie grupy przodków zawarły związki małżeńskie i stworzyły klasy społeczne. Chociaż istniały różne klasy ludzi - zwykli ludzie, szlachta i kapłani - nie było ograniczeń zawodowych ani społecznych. Po pojawieniu się czwartej najniższej klasy Manusmuruti, która była świętym tekstem, zakazała dalszych związków między klasami.
Od przełomu drugiego tysiąclecia społeczeństwo indyjskie zaczęło unikać związków małżeńskich i bliskich związków między różnymi grupami etnicznymi. Te społeczne ograniczenia ostatecznie doprowadziły do stworzenia systemu kastowego. Niektóre starożytne teksty sugerują, że podział społeczności indyjskiej nastąpił w wyniku stworzenia czterech grup ludzi z czterech głów i czterech rąk Brahmy - indyjskiego bóstwa uważanego za twórcę wszechświata.
