Produkty glikolizy to dwie cząsteczki pirogronianu, dwie cząsteczki NADH i sieć dwóch cząsteczek trifosforanu adenozyny, jonów wodorowych i wody. Glikoliza jest jednym z najbardziej podstawowych procesów wykorzystywanych przez żywe organizmy do rozkładania cukru w celu wytworzenia energii zmagazynowanej w jej wiązaniach chemicznych.
Proces glikolizy rozpoczyna się od glukozy, sześciowęglowego cukru, dwóch atomów fosforu i dwóch cząsteczek adeninowego dwunukleotydu adenozynotrifosforanowego nikotynamidoadeninowego. Sześć atomów węgla rozpadło się podczas glikolizy, a każda z połówek tworzy trójwęglową cząsteczkę pirogronianu. Pirogronian rozkłada się dalej poprzez oddychanie tlenowe, uwalniając dziewięć razy więcej energii niż glikoliza. Beztlenowo pirogronian jest przekształcany przez zwierzęta i bakterie w kwas mlekowy. Z drugiej strony rośliny i grzyby przekształcają pirogronian w alkohol.
ATP składa się z nukleotydu adeninowego, cukru rybozy i trzech grup fosforanowych i funkcjonuje jako waluta energetyczna komórki. Podczas kroku szóstki glikolizy, dwa cukru i wodorowe są wyodrębniane z dwóch atomów wodoru i dwóch protonów. Drugi etap glikolizy obejmuje utratę dwóch atomów wodoru i jednego atomu tlenu, tworząc cząsteczkę wody, z każdej połówki rozszczepionej cząsteczki glukozy. Woda ta jest absorbowana w cytoplazmie komórki. Pompy w błonie komórkowej utrzymują równowagę pomiędzy wodą ze środowiska komórki a wodą produkowaną podczas oddychania komórkowego.
