Konfiguracja elektronów dla miedzi to 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 4s1 3d10. Miedź jest pierwiastkiem elektrododatnim, co oznacza, że przekazuje elektrony innym atomom. Ogólnie rzecz biorąc, miedź może przekazywać jeden lub dwa elektrony.
Co ciekawe, konfiguracja elektronów miedzianych polega na tym, że jeden elektron jest pobierany z powłoki 4s i nadawany powłoce 3d w celu jej ukończenia. Zgodnie z regułami wypełniania powłok elektronowych, miedź powinna mieć konfigurację 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 4s2 3d9 zamiast tego, ale tak nie jest. Niesparowany elektron 4s umożliwia miedzi przyciąganie pola magnetycznego.
Jony miedzi zwykle występują w postaciach +1 lub +2. Jon +2 lub miedziany jest bardziej stabilny niż jon miedziawy +1. Zasadniczo miedź nie jest bardzo reaktywnym pierwiastkiem i można ją znaleźć w jej naturalnej postaci wolnej.
