Przykładem ksenocentryzmu byłoby przekonanie, że wina we Włoszech są znacznie lepsze od tych produkowanych w Stanach Zjednoczonych. Termin ksenoocentryzm odnosi się do preferencji idei i produktów kultury obcej w własność native.
Innym przykładem ksenocentryzmu jest upodobanie artystów renesansowych do sztuki starożytnych Greków, którą Europejczycy naśladowali w swoich własnych produktach artystycznych. Prymitywizm z XVIII wieku jest kolejnym ksenocentrycznym przykładem. Zwolennicy tego ruchu urzeczywistnili ideę szlachetnego dzikusa, który nie został zepsuty przez cywilizację, a wyznawcy odzwierciedlili swoje przekonania w różnych dziedzinach, takich jak etnografia, filozofia i sztuka.
