Lilie, tulipany, storczyki, dzwonki, krokusy, amarylis i żonkile należą do klasy monocot. Monocots można rozpoznać po liczbie części kwiatu, z płatkami lub pręcikami znalezionymi w liczbach podzielna przez trzy.
Rośliny kwitnące zostały podzielone na dwie główne grupy: jednoliścienne i dwuliścienne. Monocots mają włókniste systemy korzeniowe, które rozprzestrzeniają się w setkach małych pojedynczych korzeni, które czasami mogą być widoczne w pobliżu powierzchni gleby w bazie rośliny. Żyłki liściowe w jednoliściennych biegunach zazwyczaj biegną równolegle wzdłuż długości liścia, podczas gdy rośliny dikotowe rozgałęziają się z większych centralnych żył. Monocots, w przeważającej części, nie mogą tworzyć drewna lub kory.
Istnieją również rodzaje roślin, które ignorują niektóre z tych zasad, takie jak Potamogeton lub rdestnica, która ma płatki kwiatów w wielokrotności czterech. Lilie wodne mają tkanki naczyniowe podobne do jednoliściennych, ale są klasyfikowane jako dwuliścienne. Monocoty, takie jak rząd Dioscoreales, wykorzystują centralną strukturę żyły liścia, taką jak dicots.
Niektóre rośliny mają niezwykłe struktury kwiatowe, takie jak trawy i cattails. Oba są jednoliścienne, które produkują kwiaty, ale nie mają działek lub płatków. Drzewa dębowe, klonowe i jaworowe są również uważane za rośliny dwuliścienne, ponieważ produkują kwiaty, a palmy są klasyfikowane jako jednoliścienne ze względu na strukturę korzenia i warstwy baz liści. Kwiaty, takie jak róże, stokrotki, hollyhoki, naparstnicy, nagietki i begonie, należą do klasy dicot.
