Przykłady padlinożerców obejmują hieny, szakale, oposy, sępy, wrony, kraby, homary i karaluchy. Wiele ssaków, ptaków, organizmów morskich i owadów zużywa rozkładającą się materię organiczną, gdy jest to konieczne, ale nie wyłącznie. Lwy, lamparty i wilki łowią głównie na świeże mięso, ale jedzą padlinę, jeśli ją spotkają. Lisy i kojoty częściej jedzą padlinę w zimie, gdy brakuje jedzenia.
Oprócz polowania na świeże zabójstwa, wielkie białe rekiny jedzą martwe wieloryby, ryby i morskie lwy. Czarne niedźwiedzie jedzą padlinę, gdy ją znajdują, chociaż są one często roślinożercami, spożywającymi owoce, orzechy i jagody. Porywacze i wrony często żywią się zabijaniem dróg. Grzebiące chrząszcze, motyle i żółte kurtki są padlinożercami, pochłaniającymi gnijącą tkankę zwierzęcą. Chrząszcze gnojowe jedzą kał.
W ustawieniach podmiejskich, oposy i szopy najeżdżają śmieciowe pojemniki na wyrzucone pożywienie. Mewy żywią się również śmieciami. Niektóre owady, takie jak termity, oczyszczają martwy materiał roślinny.
W przeciwieństwie do zwierząt takich jak słonie, które są surowymi roślinożercami, padlinożercy są bardzo przystosowani do różnych i zmieniających się środowisk. Mogą dostosować się do każdej dostępnej żywności i dobrze radzą sobie na terenach rolniczych, podmiejskich lub miejskich. Odgrywają ważną rolę w ekosystemie, utrzymując środowisko w czystości i wolnym od padliny. Śmieciarze rozkładają rozkładający się materiał organiczny i zawracają składniki odżywcze z powrotem do ekosystemu.
