Podczas gdy zidentyfikowano siedem podgatunków geparda, pięć podgatunków jest uważanych za prawidłowe przez większość taksonomów. Są to Acinonyx jubatus venaticus, Acinonyx jubatus hecki, Acinonyx jubatus soemmeringii, Acinonyx jubatus raineyii i Acinonyx jubatus raddei.
Gepard należy do rodziny kotowatych Felidae, która wyewoluowała w epoce miocenu około 20 milionów lat temu. Wczesne gatunki, znane jako Acinonyx pardinensis, były większe od współczesnych gepardów i migrowały z Ameryki Północnej do Azji, Indii, Europy i Afryki około 200 000 lat temu, kiedy przekształciły się w obecną formę. Gepard przeżył czas masowego wyginięcia w erze plejstocenu około 10 000 lat temu, po czym jego populacja stopniowo wzrastała.
Gepard różni się zarówno anatomią, jak i zachowaniem innych 36 gatunków z rodziny Felidae. Jest to najszybszy ssak lądowy na krótkich dystansach i jest to jedyny kot z pół nie chowanymi pazurami, które utrzymują przyczepność podczas jazdy. Gepard jest identyfikowany przez długie kreski w kształcie kropli łzy po obu stronach nosa, od kącika oczu do ust. Żyją w suchszych częściach Afryki subsaharyjskiej w różnych środowiskach, od muraw i sawann po bardziej górzysty teren.
