Dwa podstawowe typy motywacji są wewnętrznymi lub wewnętrznymi, wynikającymi z naturalnego pragnienia osoby, aby wykonać zadanie, oraz zewnętrzną lub zewnętrzną, zachęcającą jednostki do wykonania zadania z obietnicą nagrody lub zagrożenia kary. Badania wspierają wewnętrzną motywację jako bardziej skuteczny typ, szczególnie w przypadku celów długoterminowych.
W zależności od konkretnego zadania, istotnymi czynnikami motywacji mogą być naturalna ciekawość i chęć poczucia akceptacji lub uzyskania przewagi nad rówieśnikami. Osoba może również być wewnętrznie zmotywowana do wykonania zadania, jeśli jest zgodna z ich przekonaniami i wartościami.
Zewnętrzne czynniki motywacji, z drugiej strony, obejmują finansowe nagrody, wyróżnienia i nagrody, takie jak bycie nazwanym "pracownikiem miesiąca" lub kary takie jak zatrzymania lub grzywny.
W niektórych kontekstach, takich jak edukacja powszechna, zewnętrzne czynniki motywacji są rutynowo stosowane w przypadku braku naturalnej motywacji ucznia do nauki. Jednak na przykład motywowanie uczniów ocenami może być krótkoterminowe i może skutkować utratą motywacji netto w dłuższej perspektywie.
To samo można powiedzieć o awansie zawodowym. Psycholodzy z University of Pennsylvania zauważyli, że zewnętrzne czynniki, takie jak nagrody pieniężne, w dłuższej perspektywie przynoszą efekt przeciwny do zamierzonego. Zamiast tego, ci z prawdziwą chęcią awansu w swojej karierze, na przykład w wojsku, są uważani za bardziej prawdopodobnych.
