Mięczaki są podzielone na sześć klas: gastropoda, monoplakofory, polifacofory, muszelki, małże i głowonogi. Pomimo wyraźnego wyglądu, wszystkie są strukturalnie podobne do trzech regionów ciała, a czasem do skorupy lub języka , zwany radula.
Gastropoda zawiera ponad 50 000 gatunków, znajdujących się zarówno w wodzie, jak i na lądzie. Można je rozpoznać po ich kolorach i strukturach spiralnych. Chociaż monoplakofory są tak stare jak Gastropoda, osiągają długość zaledwie cala i znajdują się głównie na dnie morskim. Polyplacofory, znane również jako chitony, żyją tuż pod powierzchnią na rafach. Ich muszle składają się z ośmiu małych płytek ułożonych jedna na drugiej. Scaphopods pierwszy raz wyrzucony na brzeg 550 milionów lat temu. Osiągają maksymalną długość 5 cali i zazwyczaj są w kolorze białym. Wydają się być małymi, białymi, zakrzywionymi rurkami. Małże, podobnie jak małże, składają się z dwóch zawiasowych płytek, które chronią żywy organizm i znajdują się zarówno w siedliskach wody morskiej, jak i słodkowodnych. Głowonogi obejmują stworzenia, takie jak olbrzymie kałamarnice i ośmioraki. Uważany za najbardziej rozwiniętego mięczaka przez historię Sanibel, głowonogi są mięsożerne z dobrze rozwiniętym systemem nerwowym i wewnętrznymi skorupami. Głowonogi mają doskonały wzrok i dzioby przypominające papugi, które łapią i pożerają swoją zdobycz.
