Trzy rodzaje doboru naturalnego to wybór kierunkowy, selekcja zakłócająca i selekcja stabilizująca. Dobór naturalny następuje wtedy, gdy organizmy dostosowują się do środowiska i przekazują te adaptacje potomstwu, gdy się rozmnażają. Osoby, które nie są w stanie przystosować się, umierają przed rozmnażaniem, co położy kres niekorzystnym cechom.
W wyborze kierunku jedna skrajna wartość jest faworyzowana nad drugą skrajnością lub średnią. Na przykład, szybciej zwierzęta przeżywają wolniejsze zwierzęta, które łatwo zabijają drapieżniki lub myśliwi. W selekcji destrukcyjnej średnia jest wybierana w populacji. Na przykład, przeważają jasnobrzuchowe ćmy, które przetrwały na obszarach wiejskich, podczas gdy ciemne chmielowe ćmy przetrwały w obszarach przemysłowych. Mole o średniej barwie są łatwo widoczne w obu obszarach, więc bardzo niewiele z nich przetrwa.
W selekcji stabilizującej średnia jest faworyzowana. Na przykład niemowlęta o średniej wadze urodzeniowej mają większe szanse na przeżycie niż dzieci, które są za duże lub za małe.
