Trzy słabości traktatu wersalskiego obejmują: brak armii w Lidze Narodów, uniemożliwiającej Lidze uzyskanie autorytetu w podejmowaniu decyzji; Włochy i Japonia obrażają się na traktat, ponieważ chcieli większej nagrody za walkę z mocarstwami sprzymierzonymi podczas I wojny światowej i nieosiągnięcia przez prezydenta Wilsona poparcia Kongresu, uniemożliwiając Stanom Zjednoczonym ratyfikację traktatu. Traktat wersalski Miał jednak mocne strony, ponieważ dawał niepodległość Czechosłowacji, Polsce i Węgrom.
Traktat wersalski przyczynił się również do sprowadzenia pokoju w Europie poprzez Ligę Narodów, międzynarodową organizację utworzoną w celu utrzymania pokoju. Uznawała również kraje jako indywidualne jednostki i nie traktowała krajów jako członków większych imperiów lub pod kontrolą innego kraju.
Traktat wersalski był negocjowany między styczniem a czerwcem 1919 r. w Paryżu. Została napisana przez kraje Sojuszniczej Mocy z niewielką pomocą Niemców. Gotowy traktat miał 15 części i 440 artykułów. Pierwsza część została napisana w celu utworzenia Nowej Ligi Narodów i zabroniła Niemcom przystąpienia do niej do 1926 r. Druga część traktatu wersalskiego została napisana w celu uszczegółowienia granic Niemiec, trzecia część miała stworzyć strefę zdemilitaryzowaną, czwarta odebrać Niemcom kolonie, piąta w celu zmniejszenia sił zbrojnych Niemiec i powstrzymania Niemiec przed posiadaniem pewnej broni, szósta w celu ustalenia odpowiedzialności Niemiec, a siódmej w celu wywiązania się z innych zobowiązań finansowych na Niemcy.
