Wysoki poziom antygenu specyficznego dla prostaty lub PSA we krwi czasami wskazuje na obecność raka prostaty, zgodnie z National Cancer Institute. Inne stany, takie jak zakażenie dróg moczowych, zapalenie prostaty lub łagodny przerost gruczołu krokowego czasami podnoszą również poziom PSA.
Ponieważ poziomy PSA są często podwyższone u mężczyzn z rakiem prostaty, w 1986 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zaaprobowała badanie krwi PSA jako narzędzie do śledzenia postępów raka prostaty u mężczyzn, którzy już chorowali, National Cancer Raporty Instytutu. W 1994 r. FDA zatwierdziła test, wraz z cyfrowymi badaniami w odbytnicy, jako narzędzie przesiewowe w kierunku raka prostaty u mężczyzn w wieku od 40 do 45 lat.
Od 1994 r. badania wskazują, że test PSA nie jest tak dokładny w diagnozowaniu raka prostaty, jak kiedyś sądzono, FDA, wyjaśnia National Cancer Institute. Fałszywie dodatnie wyniki, nadmierna diagnoza i nadmierne leczenie są stosunkowo powszechne, co oznacza, że test wykrywa wysokie poziomy PSA u mężczyzn, którzy nie mają raka prostaty lub którzy nie są zagrożeni śmiercią, jeśli nie są leczeni. Dodatkowo, test czasami wykrywa normalne poziomy PSA u mężczyzn, którzy mają raka prostaty, a leki, które leczą łagodny przerost gruczołu krokowego, obniżają poziom PSA sztucznie. Co najważniejsze, dwa duże badania nie wykazały, że rutynowe badania przesiewowe zmniejszają liczbę zgonów z powodu raka prostaty.
Od roku 2015 niektóre organizacje zawodowe zalecają, aby mężczyźni w wieku powyżej 45 lat odbyli rutynowe badania przesiewowe w kierunku PSA, ale inni tego nie robią, stwierdza National Cancer Institute. Medicare i wielu prywatnych ubezpieczycieli nadal obejmuje rutynowe badania przesiewowe dla mężczyzn w wieku powyżej 50 lat.
