Podczas obserwacji uczestników, która jest wykorzystywana w naukach społecznych, naukowcy aktywnie stają się częścią badanej grupy. Ta wbudowana metoda gromadzenia informacji często prowadzi do obfitych, bogatych danych. Naukowcy mają jednak możliwość ingerencji w proces, co może potencjalnie prowadzić do przekręcania wyników.
Działając w pełni w otoczeniu, obserwatorzy uczestniczący mają dostęp do znacznie większej ilości materiałów niż badacze, którzy robią obserwacje spoza sytuacji. Osoby biorące udział w badaniu często dzielą się swoim życiem z kimś w swoim kręgu. Ponadto obecność zewnętrznego obserwatora czasami prowadzi do "efektu obserwatora". Uczestnicy nie zawsze zachowują się naturalnie, gdy wiedzą, że są obserwowani.
Obserwacja uczestników ma również wady. Dane są gromadzone i interpretowane przez soczewki obserwatora. Jeśli naukowiec ma uprzedzenia i oczekiwania, potencjalnie wpływa na ten proces. Naukowcy są w stanie przezwyciężyć skutki tych uprzedzeń, zdając sobie sprawę, że istnieją i szukając ich.
"Reaktywność" to kolejna potencjalna kwestia dla obserwatorów uczestniczących. Odnoszą się do osób biorących udział w badaniu, współczują i nadmiernie angażują się. Dane nie są już badane z krytycznymi i naukowymi spojrzeniami. Obserwator ma zdolność wpływania na wynik poprzez wpływ na innych. Staje się zbyt osobiście zaangażowany, obserwator zmienia pierwotne okoliczności.
