Roje pszczół przynoszą korzyści kolonii pszczół, zwiększając przestrzeń w ulu i poszerzając zasięg tych zapylaczy. Gdy ule robi się zbyt tłoczny, jego królowa i połowa jego pracowników odchodzi, aby znaleźć nowy ul. Wzrost liczby pszczół jako zapylaczy może przyczynić się do zdrowszych ogrodów i dostaw produktów pszczelich, takich jak miód, wosk pszczeli i pyłek pszczeli.
Wielu pszczelarzy również odnosi korzyści, przechwytując lokalny zdziczały rój i dodając go do swoich kolonii, aby zwiększyć różnorodność genetyczną w swoich gospodarstwach.
Niektórzy pszczelarze wolą chwytać dziki rój niż kupować pudło pszczół hodowanych w handlu, które mogły być transportowane na duże odległości. Kupowane w handlu pudełka czasami zawierają pasożyty, podczas gdy kolonia naturalnie rójka prawdopodobnie istnieje od dawna i rozwinęła silniejszy układ odpornościowy poprzez przedłużoną ekspozycję na lokalne warunki.
Jednak gdy jedna z uli pszczelarza roi się i nie można go złapać, wynikająca z tego utrata pszczół nie przynosi korzyści.
Roje pszczół nie są niebezpieczne, ponieważ pszczoły nie bronią swoich gniazd i zapasów żywności. Karmią się także miodem, zanim roją się i są mniej podatne na użądlenie.