Białe światło można podzielić na siedem kolorów, mianowicie czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo i fioletowy. Kolory można zapamiętać za pomocą akronimu "ROYGBIV."
Białe światło składa się z widzialnego światła w widmie elektromagnetycznym. Widmo elektromagnetyczne składa się z fal o różnych długościach fali. Siedem kolorów widocznych dla ludzi ma różne długości fal. Czerwony ma najwyższą długość fali, następnie pomarańczową, żółtą, zieloną, niebieską, indygo i na końcu fioletową, która ma najkrótszą długość fali.
Mimo że wszystkie kolory mają różne długości fal, wszystkie one poruszają się z tą samą prędkością, z prędkością światła. Ze względu na różnicę długości fal, za każdym razem, gdy światło wchodzi w medium o różnej gęstości, kolory wyginają się różnie i dzielą, tworząc wzór tęczy. Ten proces gięcia, gdy białe światło przemieszcza się z jednego medium do drugiego, nazywa się refrakcją. Na przykład, gdy białe światło przemieszczające się przez powietrze wchodzi do szkła (takiego jak pryzmat) lub wody (np. Krople deszczu), składnik fioletowy wygina się bardziej niż reszta kolorów, a czerwone wyginają się najmniej, dzieląc światło na siedem kolorów tęczy.
Nawet jeśli białe światło można podzielić na siedem kolorów, do połączenia i uzyskania białego światła potrzebne są tylko trzy kolory światła. Te kolory - czerwony, niebieski i zielony - są znane jako podstawowe kolory światła. Wszystkie pozostałe kolory można uzyskać, łącząc kolory podstawowe w różnych proporcjach.
