Po trawieniu, disacharydy dostarczają energii mięśniom, napędzają centralny układ nerwowy, metabolizują tłuszcz i utrzymują tkanki w zużywaniu białek w celu uzyskania energii. Disacharyd to rodzaj węglowodanów wytwarzany, gdy dwa monosacharydy łączą się cząsteczka wody opuszcza ramy.
Jednym z przykładów disacharydu jest laktoza, która powstaje z połączenia glukozy i galaktozy i znajduje się w mleku. Kiedy glukoza i fruktoza łączą się, tworzą disacharyd sacharozy lub cukru stołowego. Po zjedzeniu przez ludzi żywności zawierającej disacharydy żołądek i jelito cienkie rozbijają je. Jelito cienkie absorbuje powstałe monosacharydy, wysyła je do krwioobiegu i ostatecznie do wątroby, która przekształca je wszystkie w glukozę.
Bez względu na to, czy jest on wchłaniany bezpośrednio, czy uwalniany przez wątrobę, glukoza w krwiobiegu wyzwala uwalnianie insuliny, co umożliwia wchodzenie monosacharydu do komórek. Krążenie transportuje insulinę i glukozę do narządów i tkanek, takich jak mięśnie i mózg, które zużywają energię. Kiedy tkanki mają więcej glukozy niż potrzebują, nadmiar trafia do wątroby i mięśni szkieletowych do przechowywania jako glikogen. Jeśli narządy te mają już wystarczającą ilość glikogenu, glukoza jest przechowywana w postaci tłuszczu.