Rolnictwo jest jedną z głównych sił ekonomicznych na Środkowym Zachodzie Stanów Zjednoczonych, gdzie ziarna gotówki z soi i kukurydzy reprezentują dwa najbardziej wszechstronne uprawy w regionie. W regionie środkowo-zachodnich Great Plains dominują pszenica, len i sorgo. Rzepak, główne źródło oleju rzepakowego, hodowany jest również na Wielkich Równinach, wraz z lucerną, która jest wykorzystywana w paszach dla zwierząt gospodarskich.
Środkowo-zachodnie rolnictwo zapewnia tysiąc miejsc pracy dla ludności regionu i odpowiada za eksport w miliardach dolarów. Gleba na środkowym zachodzie Ameryki początkowo stanowiła wyzwanie dla rolnictwa ze względu na jego dużą gęstość. Pługi drewniane i żeliwne stosowane w pierwszych próbach rolniczych lepiej pasowały do luźnej gleby. W sekcjach prerii regionu gleba przykleiła się do pługów, które również odbijały się na polach. John Deere, kowal w Illinois, rozwiązał ten problem w 1837 roku, opracowując specjalnie zaprojektowany pług wykonany z wysoce polerowanej stalowej odkładnicy. Gleba nie przykleiła się do nowego pługa, a użytkownik nie musiał już nieustannie przerywać pracy, aby go wyczyścić. Deere w inny sposób ułożył swój pług w inny sposób i oparł go na równoległoboku o krzywej wklęsłej. Poprawiło to sposób odwracania gleby po cięciu.
Wynalezienie nowego pługa, w połączeniu z żyznymi glebami na Środkowym Zachodzie, umożliwiło rolnikom w regionie wytwarzanie obfitych plonów z głównych upraw zbożowych pszenicy, owsa i kukurydzy. W krótkim czasie Midwest stał się znany jako "spichlerz Ameryki".