Ludzie w starożytnej Mezopotamii (3500 pne - 539 pne) nosili ubrania wykonane ze skór zwierzęcych i wełny, początkowo spódnicę, a później tunikę z nad szalem. Hafty i frędzle zdobiły odzież . Kobiety o wysokim statusie nosiły welony.
Mezopotamia, obszar pomiędzy rzekami Tygrys i Eufrat, widział kilka cywilizacji powstających i opadających. Pierwsi to Sumerowie, których cywilizacja kwitła między 3500 a 2000 pne. Za nimi podążyli Babilończycy, którzy zostali zastąpieni przez Asyryjczyków w 1000 rpne. Mezopotamia stała się częścią Imperium Perskiego w 539 rpne.
Sumerowie nosili spódnice wykonane z owczej skóry. Im dłuższa spódnica, tym wyższy status noszącego. Około 2500 Sumerowie nauczyli się sztuki przędzenia i tkania wełny owczej i zaczęli tworzyć jej spódnice i płaszcze. Biżuteria wykonana z metali szlachetnych i kamieni dopełniła wyglądu.
Produkcja płócien była ważnym przemysłem w starożytnej Mezopotamii, w której pracowały głównie kobiety. Wielki spód z frędzlami na spódnicy był popularny, a później Babilończycy i Asyryjczycy nosili drapowane szaty składające się z tuniki i szala z frędzlami lub frędzlami. Tkaniny wełniane były barwione w jaskrawe kolory. Sandały i buty zostały wykonane z miękkiej skóry lub materiału.
