Amerykańscy pionierzy byli głównie rolnikami z konieczności. Rolnictwo było sposobem na przetrwanie i ustanowiło roszczenie o posiadanie ziemi. Podczas gdy rolnictwo było ich głównym zajęciem, pionierami byli również myśliwi, traperzy, drwale i stolarze.
W XIX wieku amerykański pionier przesunął się na zachód z dala od ugruntowanych obszarów społeczeństwa i znalazł się w niespokojnych terytoriach. Cel posiadania własności i życie na niej niezależne oddzieliły pioniera od innych postaci poruszających się na zachód, takich jak traper, górnik i odkrywca. Ekspansja Stanów Zjednoczonych zależała od ludzi zamieszkujących i okupujących terytoria zachodnie. Seria aktów ziemi oferowała wolną ziemię każdemu, kto zaryzykował podróż i spowodował wielkie migracje, takie jak Gorączka Złota, w XIX wieku. Pierwsze fale pionierów potrzebowały wielu umiejętności, aby samemu sobie zadbać i stworzyć nowe życie z dala od wygód i udogodnień ustanowionego społeczeństwa. Gdy coraz więcej pionierów zmierzało na zachód, powstały miasta i zaczęły pojawiać się znane formy okupacji. Drużyny, sukiennicy, sprzedawcy sprzętu, handlowcy i cieśle byli kilkoma rodzajami miejsc pracy, które rozwinęły się w miastach, aby wspierać osadników i budować społeczności. Lekarze, bankierzy i właściciele salonów przyszli wkrótce, ale nie byli pionierami.
