Ścieżka słońca przez niebo przesuwa się dalej na północ, gdy rok kalendarzowy rozwija się od stycznia do czerwca, zanim udaje się na południe przez sześć miesięcy. Pod koniec marca i pod koniec września słońce podąża za równikiem niebieskim. Po wiosennej równonocy w marcu mieszkańcy półkuli północnej zauważają, że słońce stopniowo przemieszcza się na północ, aż do letniego przesilenia. Słońce przesuwa się następnie na południe, aż do przesilenia zimowego.
Słońce wschodzi wyżej na niebie w lecie na 41 stopni szerokości geograficznej północnej. Z tego punktu obserwacyjnego słońce wschodzi w północno-wschodniej części nieba, a następnie zachodzi w zachód-północny-zachód podczas gorętszych miesięcy. Podczas równonocy wiosennej i jesiennej słońce wschodzi bezpośrednio na wschód i ustawia się bezpośrednio na zachód. W miesiącach zimowych słońce wschodzi na wschodzie i południowym wschodzie, a zachodzi na zachodzie i południowym zachodzie. Słońce pojawia się niżej na niebie w miesiącach zimowych.
Ruch słońca w ciągu roku tworzy ósemkę na niebie. Ten efekt nazywa się analemma. Powodem, dla którego słońce wschodzi i zachodzi w różnych miejscach w ciągu roku, jest osiowe przechylenie Ziemi o 23,5 stopnia względem ekliptyki lub płaszczyzny orbity Ziemi wokół Słońca.
