Szopy na wolności muszą walczyć z wieloma drapieżnikami, w tym kuguarami, jaguarami, kojotami, psami, lisami i niektórymi rodzajami sów. Obszar geograficzny, w którym znajduje się szop, określa, które z tych zwierząt będą głównymi drapieżnikami. Na przykład jaguar nie będzie drapieżnikiem szopa w północnych Stanach Zjednoczonych, ale może być głównym problemem w Ameryce Środkowej.
Szop zwyczajny w naturalny sposób waha się od Kanady aż do południa Panamy i można go spotkać zarówno na obszarach wiejskich, jak i miejskich. Miejscowe szopy zazwyczaj mają bardzo mało drapieżników. W XX wieku szop został wprowadzony do innych części świata, w tym Japonii, Niemiec i Rosji, dodając do listy różne typy drapieżników. Chociaż zjedzenie jest zagrożeniem nieodłącznie związanym z każdym małym zwierzęciem, szopy częściej niż nie są zabijane przez choroby, infekcje lub przypadki z przejeżdżającymi samochodami.
Szop pracz, który żyją dziko, ma ostre zęby, które pomagają odeprzeć mniejsze drapieżniki i grube futro, które zapewnia warstwę ochrony przed ukąszeniami innych zwierząt. Aby uciec przed drapieżnictwem przez większe zwierzęta szukające posiłku, szopy są doskonałymi pływakami i mogą z łatwością wspinać się po drzewach za pomocą ostrych pazurów.
