Napoleon Bonaparte był cesarzem Francji od 1804 do 1814 roku i był pierwszym ważnym przywódcą wojskowym i politycznym, który powstał po rewolucji francuskiej. Historycy opisują jego podstawową osobowość jako postaci imponującej o silnej woli i niezwykłej inteligencji. Był postrzegany jako inspirujący i szczęśliwy przez swoich współczesnych.
Napoleon był odpowiedzialny za wojny napoleońskie, które były serią konfliktów z udziałem Francji w latach 1803-1815. Historycy postrzegają Napoleona jako wpływowego przywódcę wojskowego, a zarówno jego sukcesy, jak i porażki są badane, w tym francuska inwazja na Rosję, Bitwa pod Lipskiem i bitwa pod Waterloo.Jego wojsko zostało częściowo sfinansowane przez zakup Luizjany, kiedy Napoleon sprzedał terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej do Stanów Zjednoczonych. Wielu przeciwników politycznych Napoleona w Francji i za granicą uważało go za dyktatora i tyrana napędzanego w dużej mierze osobistymi ambicjami. Został zmuszony do abdykacji w 1814 roku po znacznych stratach militarnych dla Rosjan, Hiszpanów i Portugalczyków. Po ucieczce z pierwszego wygnania na wyspę Elbę, uciekł, by poprowadzić katastrofalną bitwę pod Waterloo, podczas której wojska francuskie zostały pokonane przez wojska brytyjskie i pruskie. Napoleona ponownie wysłano na wygnanie, tym razem na wyspę St. Helena, gdzie zmarł na raka w 1821 roku.
