Pierwsza wyprawa wojskowa Piotra Wielkiego, katastrofalna deklaracja wojny z Turcją w 1695 r., to porażka lub błąd, który ostatecznie określił jego panowanie jako cara Rosji. Mimo tego niepowodzenia Peter Great zajął terytorium Finlandii, Łotwy i Estonii w jego dążeniu do rozszerzenia narodu rosyjskiego.
Urodzony Piotr Aleksiejewicz w 1672 r. Piotr rządził wraz z bratem w 1682 r., a następnie został uznany za suwerennego przywódcę Rosji po śmierci brata w 1696 r. Piotr okazał się skutecznym przywódcą wojskowym i utalentowanym dyplomatą, ale jego lud wiedział, że jest okrutny i opresyjny człowiek. Nałożenie wysokich podatków przez Petera wywołało bunt wśród ludzi, którzy zostali brutalnie postawieni przez władcę, który nadmiernie pił i był podatny na gwałtowne wybuchy.
