Napoleon Bonaparte, zwany także Napoleonem I, był francuskim cesarzem i przywódcą wojskowym w XVIII i na początku XIX wieku. Podbił znaczną część Europy za czasów panowania cesarza Francuzów.
Napoleon urodził się 15 sierpnia 1769 r. na śródziemnomorskiej wyspie Korsyce. Szybko przeszedł przez szeregi wojska podczas swojej służby w Rewolucji Francuskiej w latach 1789-1799. Napoleon przejął władzę polityczną Francji w 1799 roku i ogłosił się cesarzem w 1804 roku. Napoleon był znany jako bardzo inteligentny i utalentowany strateg wojskowy. W latach 1803-1815 z powodzeniem rozbudował swoje imperium, prowadząc wojnę przeciwko różnym związkom narodów europejskich w tzw. Wojnach napoleońskich.
W 1812 r. Napoleon poprowadził francuską inwazję na Rosję, co spowodowało utratę ponad połowy armii Napoleona i ewentualne wycofanie się przez Francuzów. Ta nieudana inwazja doprowadziła do tego, że większość europejskich narodów zwróciło się przeciwko Napoleonowi i Francji w 1813 r. Podczas bitwy o Lipsk. W 1814 r. Napoleon został zmuszony do abdykacji swojego tronu i życia na wygnaniu na wyspie Elba. Napoleon na krótko odzyskał władzę w 1815 r. Podczas kampanii Stu Dni. W końcu został pokonany w bitwie pod Waterloo, gdzie ponownie zrzekł się i został zesłany na wygnanie na wyspie Świętej Heleny. Zmarł tam w wieku 51 lat.
