Lyndon Baines Johnson został prezydentem po zamachu na prezydenta Johna Fitzgeralda Kennedy'ego. Johnson był wiceprezesem Kennedy'ego. Odsiedział resztę kadencji Kennedy'ego, wygrał reelekcję w 1964 r. I wycofał się z polityki w 1969 r.
Lyndon Johnson był pierwotnie jednym z rywali Kennedy'ego. W 1960 roku rywalizowali o nominację do Demokratów na prezydenta. Kennedy zdobył wiele prawyborów, zdobywając poparcie ludzi, ale Johnson zebrał wsparcie od establishmentu, nigdy nie biorąc udziału w wyborach podstawowych. Kennedy wygrał nominację i zabrał Johnsona jako swojego towarzysza, by udobruchał bardziej konserwatywne południowe skrzydło Partii Demokratycznej. Prezydentura Kennedy'ego była krótka. Po tym, jak Kennedy został zastrzelony 22 listopada 1963 roku, Johnson został zaprzysiężony do urzędu. Według biografii, prezydencka spuścizna Johnsona jest mieszana; choć przeszedł oszałamiającą legislację społeczną, w tym Medicare, to również eskalował katastrofalną wojnę w Wietnamie.
