Według Jeffersona Lab i wyjaśnienia chemii, nie można dokładnie określić, kto odkrył ołów, jednak był on używany od czasów rzymskich. Zgodnie z wyjaśnieniem Chemistry, siarczek ołowiu, PbS, jest powszechnie występującą rudą ołowianą, a pierwiastek wydobywany jest od tysięcy lat.
Ołów jest najcięższym pierwiastkiem w grupie węglowej, ale nie wygląda ani nie zachowuje się jak węgiel. Ma masę atomową 207,2 i liczbę atomową 82. Jego symbol w układzie okresowym, Pb, pochodzi od rzymskiego słowa "plumbum".
Według wyjaśnień z Chemii, ołów był często używany przez starożytne cywilizacje do robienia rur, garnków i szkliw ceramicznych, a także do wielu innych przedmiotów.