Wynalazca nie jest znany, ale najwcześniejsze udokumentowane użycie zegara świecowego wynosi około 500 A.D. w Chinach. Chiński wiersz You Jiangu opisuje zegar, który używa sześciu świec, które są zaznaczone w odstępach co 20 minut. Każda świeca trwa cztery godziny.
Zegary świecowe były również używane przez króla Alfreda Wielkiego w Anglii oraz w średniowiecznych kościołach. Zegary świecowe nie były niezawodnymi chronometrażystami ze względu na różnice w szybkości spalania świec.
Ustawiono budzik, wkładając gwóźdź do świecy, a następnie wkładając świecę do metalowego naczynia. Kiedy wosk spłonął, ostatecznie uwolnił gwóźdź, który uderzył w talerz.
