Koncepcję fotosyntezy po raz pierwszy zbadał holenderski lekarz Jan Baptista van Helmot w 1648 roku podczas eksperymentu z wierzbą. Helmot odkrył, że rośliny nie pobierają składników odżywczych z gleby. Jednak odkrycie procesu fotosyntezy zajęło kilku innych botaników i naukowców.
Joseph Priestley, chemik, odkrył, że powietrze składa się z gazów. W 1730 r. Holenderski biolog Jan Ingenhousz poinformował, że rośliny produkują tlen. Dalsze odkrycie dokonał Jean Senebier, szwajcarski botanik, który odkrył rolę dwutlenku węgla w procesie fotosyntezy. Dopiero w 1845 r. Szwajcarski chemik, Nicolas-Theodore de Saussure, był w stanie w końcu połączyć wszystkie elementy fotosyntezy.
