Kiedy prezydent Stanów Zjednoczonych mianuje kogoś na stanowisko, podobnie jak sędzia Sądu Najwyższego, musi przejść przez Senat do zatwierdzenia. Ta zasada znajduje odzwierciedlenie w klauzuli dotyczącej mianowania w Konstytucji .
Ta klauzula ma zastosowanie do wszystkich stanowisk, które prezydent może wypełnić. Zgodnie z konstytucją prezydent może wybierać ambasadorów do innych krajów, ministrów i konsulów publicznych, sędziów Sądu Najwyższego i wybranych stanowisk oficerskich. Senat rutynowo ma nominowaną osobę zeznającą na przesłuchaniach w Senacie lub przed komisjami. Komitety stały się standardową praktyką od połowy XX wieku. Wiele z tych pozycji kończy się wraz z końcem kadencji prezydenta, ale są wyjątki, takie jak nominacje Sądu Najwyższego. Są to dożywotnie lub dopóki sędzia nie podejmie decyzji o przejściu na emeryturę.
