Istnieje wiele przykładów disacharydów. Disacharydy są węglowodanami, które tworzą się przez połączenie dwóch monosacharydów, zgodnie z Reference.com. Niektóre przykłady obejmują sacharozę, laktozę, maltozę i celobiozę, które wszystkie mają ten sam wzór cząsteczkowy, C12H22O11.
Reakcja łącząca dwa proste cukry jest nazywana reakcją kondensacji lub dehydratacji, z uwagi na to, że drugą reakcją jest woda. Cukier mleczny, laktoza, powstaje przez połączenie cząsteczki galaktozy i glukozy. Cukier trzcinowy, sacharoza, powstaje przez połączenie fruktozy i glukozy.
Aby utworzyć wiązanie, cukry łączą się z grupą hydroksylową jednego ze składników i atomem węgla drugiego. Pozwala to na łączenie dwóch takich samych monosacharydów składowych w kilku różnych kombinacjach potencjału i w różnych izomerach.
Charakterystyka disacharydów zależy od składowych monosacharydów. Składniki te określają, czy powstały cukier jest krystaliczny, rozpuszczalny w wodzie, czy jest słodki lub lepki.
Jeśli warunki są poprawne, disacharydy mogą potencjalnie łączyć się z większością monosacharydów lub disacharydów w celu utworzenia dłuższych łańcuchów znanych jako polisacharydy. Polisacharydy obejmują związki takie jak skrobia, celuloza i glikogen. Często łączą się w jednostki zawierające 200 lub więcej atomów węgla. Takie cząsteczki są skutecznym sposobem magazynowania energii przez roślinę.
