Skrobia ma największą cząsteczkę ze wszystkich skrobi, jodu i wody. Dzieje się tak, ponieważ składa się z licznych jednostek glukozy, więc technicznie jest to polimer.
Glukoza jest wystarczająco mała, aby przejść przez ściankę jelita, ale skrobia musi zostać rozbita na glukozę podczas trawienia. W ten sposób cząsteczki glukozy mogą być łatwo transportowane przez cały organizm w krwioobiegu przed użyciem do oddychania.
Skrobia pojawi się w dowolnym miejscu od żółtego /brązowego do niebiesko /czarnego, gdy zostanie na nią nałożony jod. Wiązka światła będzie widocznie rozproszona po zabłyśnięciu na skrobi; efekt zwany efektem Tyndall Beam.
