Ponad 98 procent wszystkich gatunków zwierząt nie ma kostnych kręgów lub szkieletów i wspólnie są klasyfikowane jako bezkręgowce. Meduzy, ośmiornice, robaki, ślimaki, kraby i homary, owady, kałamarnice i morskie gwiazdy to tylko niektóre z typowych przykładów. Oznaczenie bezkręgowców nie ma wpływu na cechy biologiczne ani cechy gatunku. Do klasyfikacji bezkręgowców zalicza się ponad 30 grup zwierząt.
Niektóre z najbardziej znanych przykładów bezkręgowców to stawonogi, w tym pająki, roztocza, owady i skorupiaki; mięczaki, w tym ślimaki, ostrygi, małże i ośmiornice; cnidarians, w tym meduzy, koralowce i ukwiały; i szkarłupni, w tym rozgwiazdy, ogórki morskie i jeżowce.
Ponieważ nie mają kości, organizmy bezkręgowe opracowały alternatywne metody poruszania się, wsparcia i ochrony. Ślimaki rosną w skorupach, które są wystarczająco duże, aby pomieścić ich ciała. Owady, kraby, homary i inne skorupiaki rozwinęły egzoszkielety, które są twardymi zewnętrznymi okrywami, które otulają i chronią ich miękkie tkanki. Kalmary i ośmiornice rozwinęły warstwy mięśni, które pozwalają im ściskać i rozciągać ciała, aby nawigować w środowisku oceanu.
Bezkręgowce były pierwszymi zwierzętami, które wyewoluowały z jednokomórkowych organizmów żywiących się pokarmem. Gąbki są najbardziej prymitywnymi bezkręgowcami, ponieważ uzyskują pokarm i oddychanie za pomocą prostego mechanizmu filtrującego wodę. Inne zwierzęta opracowały bardziej inteligentne metody żywienia: ośmiornice są w stanie otwierać słoiki zawierające żywe krewetki i mogą rozwiązywać podobne problemy w celu uzyskania żywności.
Wiele bezkręgowców przeżywa, tworząc grupy lub kolonie i pozostając razem przez większość swojego życia. Życie w koloniach zapewnia ochronę w liczbie, a dzielenie się zasobami żywności i wychowywanie młodych jako grupy zwiększa szansę na przeżycie. Koral i meduza to przykłady bezkręgowców morskich żyjących w koloniach. Dobrze znane kolonialne bezkręgowce lądowe to pszczoły miodne, osy i mrówki.
