Według Science Daily najważniejszym wydarzeniem geologicznym w okopach oceanicznych jest stopniowe podbijanie skorupy ziemskiej w jej płaszcz. Proces ten trwa dziesiątki milionów lat.
Okopy oceanu powstają, gdy oceaniczne płyty tektoniczne stykają się ze skorupą kontynentalną. Te dwie płyty wywierają na siebie ogromny nacisk, aż w końcu warstewka płyty oceanicznej rozpada się pod płytą kontynentalną. Gdy talerze nadal naciskają jeden na drugi, płytka oceaniczna stopniowo zapada się pod skorupą kontynentalną i ponownie wchodzi w płaszcz.
Według Live Science, najgłębszym znanym okopem oceanicznym jest rowek mariana, położony na Oceanie Spokojnym. Ma około 1500 kilometrów. Najgłębsza część rowu Mariana to Challenger Deep, wąska część na południowym krańcu, która ma około 36 000 stóp głębokości. Temperatura wody w tym obszarze jest nieco powyżej zera.
Światowe okopy oceaniczne pozostają w dużej mierze niezbadane ze względu na ogromne naciski na takich głębokościach. Na przykład, Live Science wyjaśnia, że ciśnienie wzdłuż dna rowu Mariana wynosi 8 ton na cal kwadratowy. Aby przetrwać w takich warunkach i uniknąć implozji, pojazdy do poszukiwania okopów muszą wytrzymać ciśnienia równoważne ciężarowi 50 pocisków Boeinga 747 ułożonych na nich.
