Instrumenty mosiężne polegają na wibracjach wytworzonych przez ruch warg muzyka na otworze instrumentu. Gdy wibracje przechodzą przez ustnik do tuby instrumentu, powstaje unikalny dźwięk, które mogą być manipulowane w różnych tomach, nutach i tonach zgodnie z ruchami warg muzyka. Zawory i mechanizmy ślizgowe na mosiężnych instrumentach są również używane do manipulowania dźwiękami.
Instrumenty z mosiądzu zbudowane z serii zaworów, takich jak trąby, polegają na przyciskach, aby zmienić sposób, w jaki dźwięk porusza się po ciele instrumentu. Kiedy muzyk nacisnął zawór, wydłuża dystans, jaki musi pokonać dźwięk, zanim opuści on koniec instrumentu, który nazywa się dzwonkiem. Gdy muzyk naciska i zwalnia te przyciski, zmieniają się dźwięki wydobywające się z instrumentu. Podobna akcja ma miejsce w instrumentach dętych posiadających slajdy, takie jak puzony. Slajdy pozwalają muzykowi wydłużyć i skrócić otwór instrumentu, a także mają wyjątkowy efekt dodawania efektu przesuwania dźwięku między nutami. Zmiany nut powstałe ze slajdów nie są tak szybkie, jak modyfikacje, które mogą tworzyć instrumenty zaworowe. Zastosowanie zaworów i slajdów w połączeniu z różnymi ruchami warg muzyka to dwa główne czynniki, które aktywnie kontrolują dźwięk z instrumentów dętych. Wielkość instrumentów i ich otwory również określają jakość i wysokość emitowanych dźwięków.