Masa cząsteczkowa jest pośrednio proporcjonalna do szybkości dyfuzji: mniejsze, lżejsze cząstki rozpraszają się szybciej w porównaniu do większych, cięższych cząstek. Średnio, cząsteczka porusza się z prędkością około 3 997 mil na godzinę w temperaturze pokojowej .
Dyfuzja odnosi się do dowolnego ruchu cząsteczek z obszarów o wyższym stężeniu do obszarów o niższym stężeniu, dopóki gradient stężenia nie osiągnie stanu równowagi. Dyfuzja jest ważnym mechanizmem, dzięki któremu istotne cząsteczki są transportowane w systemach biologicznych. Na szybkość dyfuzji cząstek wpływa kilka czynników, w tym masa cząsteczkowa, gradient stężenia, ciśnienie, temperatura i rodzaj substancji rozpuszczonej.
Szybkość dyfuzji ma bezpośredni związek z gradientem stężenia, ciśnieniem i temperaturą. Im większa różnica między dwoma stężeniami, tym szybsza dyfuzja. To samo dotyczy ciśnienia i temperatury. Szybkość dyfuzji jest odwrotnie proporcjonalna do oporu, odległość przebyta w dół gradientu stężenia i waga cząsteczki.
Masa cząsteczkowa substancji to całkowita masa wszystkich atomów obecnych w związku. Na przykład tlen ma ciężar cząsteczkowy 31,999 g /mol, podczas gdy dwutlenek węgla ma masę cząsteczkową 44,01 g /mol. W podobnych warunkach tlen dyfunduje szybciej niż dwutlenek węgla.
