Początkowo brytyjskie ustawy nawigacyjne zapewniały koloniom wbudowany rynek, który utrzymywał obie strony szczęśliwe i zyskowne. Dopiero po wojnie francuskiej i indyjskiej w 1763 roku Wielka Brytania próbowała zmienił swoją politykę wobec merkantylizmu i zaczął egzekwować politykę prowadzącą do wrogości między Wielką Brytanią a jej koloniami.
Celem Ustaw Nawigacyjnych było ograniczenie handlu kolonialnego tylko do Wielkiej Brytanii. Jeśli kolonie chciały handlować z kimkolwiek innym, musiały najpierw przejść przez Anglię. Ta polityka zezwalała Anglii na pobieranie wpływów z podatków. Były jednak pewne produkty, z którymi koloniści mogli handlować tylko z Anglią. Początkowo była to bawełna, tytoń i cukier, ale z czasem lista ta rosła i stale zmniejszała liczbę towarów, z którymi koloniści mogli handlować z innymi krajami.
