Masakra na placu Tiananmen w 1989 roku nastąpiła w wyniku zainicjowanego przez ucznia zapotrzebowania na reformę społeczną w celu poprawy warunków i możliwości zatrudnienia dla klasy robotniczej. Ruch, który ostatecznie doprowadził do masakry inicjowane przez chińskich studentów, do których później dołączyli chińscy obywatele w klasie robotniczej. Studenckie protesty rozpoczęły się w kwietniu 1989 r., Kiedy to studenci domagali się reform, aby zapewnić tym osobom w klasie robotniczej więcej możliwości dostępu do lepszych miejsc pracy.
Prowadzony przez studentów ruch szybko zyskał przyczepność i rozprzestrzenił się w miejskich dzielnicach otaczających Pekin. Studenci w regionie pekińskim połączyli siły, aby domagać się demokratycznych reform, które zainspirowały ruch narodowy.
Prawie 100 milionów studentów przystąpiło do protestu i reprezentowało prawie każdą uczelnię wyższą w Pekinie. Dołączyli do nich robotnicy w fabrykach, kopalniach i biurach w całym regionie, a ostatecznie z ponad 400 różnych miast. W odpowiedzi na szybko rosnący ruch; jednak funkcjonariusze organów ścigania wkrótce wzięli broń, aby stłumić powstanie.
Urzędnicy ostatecznie aresztowali setki działaczy, co uratowało chiński reżim przed wstrząsem, ale doprowadziło do spolaryzowanego podziału na zwolenników rządu i protestujących. Protesty doprowadziły do aresztu domowego sekretarza generalnego Zhao Ziyanga, który był sympatyczny dla protestujących i zakończył szansę na demokratyczną reformę.
