Reakcja wolnych czarnych na kody niewolników w dużej mierze zależała od miejsca ich zamieszkania. Według Biblioteki Kongresu wielu wolnych Murzynów na Południu niewiele może zrobić, by przeciwstawić się kodeksom niewolników, ponieważ nie mogli podróżować ani gromadzić się w pokoju. W północnych miastach wolni Murzyni przeciwstawiali się kodeksom niewolników, głosując, pisząc i kupując niewolników, którzy byli przyjaciółmi lub członkami rodziny.
Wolni niewolnicy na północy będą koordynować działania z białymi abolicjonistami, tworząc drogi ucieczki dla zbiegłych niewolników, zgodnie z Biblioteką Kongresu. Biography.com wspomina Fredericka Douglassa jako jednego z najwybitniejszych byłych niewolników, który stał się gorącym abolicjonistą. Inni wolni ludzie, jak Benjamin Banneker i Phillis Wheatley, byli również krytykami kodów niewolników w swoich pismach.
Byli inni wolni Murzyni, którzy nie mieli tyle szczęścia, a Washington Post zanotował historię Solomona Northupa, freeman, który został schwytany jako niewolnik przez dwanaście lat. Został następnie uwolniony przez przyjaciół, a później stał się popularnym głosem w kręgach abolicjonistów, dzieląc się swoją historią i uczestnicząc w Podziemnej Kolei.
Inni wolni czarni odpowiadali przez cały czas mając przy sobie dokumentację, aby nie zostać pojmani jako niewolnicy. Ancenstry.com zauważa, że wolni strzelcy byli zobowiązani do zarejestrowania swojego bezpłatnego statusu w lokalnych okręgach. Bez takich papierków ryzykowali, że zostaną sprzedani w niewolę, nawet w północnych stanach.
