Ludwik Pasteur dokonał wielu naukowych publikacji, w tym jego wynalazek pasteryzacji i szczepionek oraz jego rozwój teorii zarazków. Jako mikrobiolog i chemik starał się stworzyć rozwiązanie problemu zepsucia mleka, wino i piwo. Rozumiał, że bakterie wprowadzone ze środowiska doprowadziły do zepsucia i wymyśliły pasteryzację, w której produkt jest gotowany, a następnie chłodzony w celu zabicia bakterii i przedłużenia okresu przydatności do spożycia.
Pasteur opracował także teorię wirusów i zarazków, proponując chorobę i infekcję wywołaną przez bakterie zewnętrzne, podobne do zepsucia mleka. Przed przystąpieniem do Pasteura chirurdzy rzadko myli ręce lub instrumenty przed operacją u pacjenta, a operacja była uważana za wyrok śmierci w przeważającej części. Poprzez wynalezienie procesu sterylizacji instrumentów i naleganie chirurgom na umycie dłoni, Pasteur uratował niezliczoną ilość pacjentów przed możliwymi do uniknięcia zakażeniami.
Pasteur znany jest również ze stosowania swojej teorii zarazków do wymyślania szczepień. Pasteur osłabił bakterię w laboratorium i ponownie wprowadził ją do pacjenta, aby zbudować odporność, skutecznie tworząc szczepionki na gruźlicę, wściekliznę, wąglika i cholery. Jego sukcesy doprowadziły do powstania Instytutu Pasteura w Paryżu we Francji. W 1865 r. Pasteur pomógł uratować francuski przemysł jedwabniczy, udowadniając, że mikroby atakują zdrowe jaja jedwabnika.
