Gospodarka południowa pozostała głównie rolnicza po wojnie secesyjnej, ale bardzo się zmagała z przejściem z pracy niewolniczej do płatnej siły roboczej. Dodatkowo wielu mężczyzn wyjechało na kilka lat, aby walczyć o Konfederacja oraz wiele plantacji i gospodarstw rolnych było w złym stanie, niezdolnych do zbytniego plonowania. Dodatkowo, wojna uszkodziła znaczną część niezbędnej infrastruktury na południu, co tylko zwiększyło jej ekonomiczne obciążenie.
Dawni niewolnicy byli teraz w stanie podejmować więcej decyzji dla siebie i chociaż wielu było zobowiązanych do pozostania na plantacji, aby zarobić na życie, wielu innych zdecydowało się pracować gdzie indziej, co spowodowało niedobór taniej siły roboczej. Czarne kobiety czasami decydowały się bardziej na obowiązki domowe i wychowywanie rodziny, podczas gdy czarne dzieci miały teraz możliwość pójścia do szkoły, a nie pracy.
Biali wojownicy zostali ciężko uderzeni w czasie spowolnienia gospodarczego po wojnie secesyjnej. Wielu sprzedawało, co się dało z ich ziemi i zaczęło pracować dla większych plantacji. Sklepy w mieście zaczęły sprzedawać towary na liniach kredytowych takim pracownikom, co skutkowało długim cyklem zadłużenia, który co roku przytłaczał. Problemy te zostały pogarszane przez powszechne niepowodzenie uprawy bawełny w latach następujących po wojnie.
Podczas wojny Konfederacja wydrukowała prawie 800 milionów dolarów w swojej walucie, a wynikająca z tego ogromna inflacja wyczerpała oszczędności wielu rodzin z Południa.