Większość prehistorycznych farb została stworzona z minerałów takich jak hematyt, żelazo i limonit, które utleniają się i łączą tworząc pigment nazywany ochrą. Stosowano również węgiel drzewny, spalone kości i zmielony kalcyt. Materiały te zostały zmieszane z tłuszczem zwierzęcym lub innymi materiałami wiążącymi w celu wytworzenia farby.
Wiele pigmentów powstało z różnych mieszanek utlenionego żelaza i innych minerałów. Czerwona i żółta ochra to przykłady powszechnie widywane w prehistorycznych malowidłach naskalnych. Prehistoryczni ludzie wydobywali je z ziemi i prawdopodobnie podróżowali na znaczne odległości, aby uzyskać odpowiednie pigmenty. Na przykład ochra używana w słynnych malowidłach naskalnych w Lascaux pochodzi prawdopodobnie z odległości 25 mil. Ocher był bardzo ceniony i był używany do kolorowania ceramiki i narzędzi. Archeolodzy uważają, że ma on znaczenie religijne, ponieważ często znajduje się w pochówkach i miejscach kultu religijnego.
Clay może być używany jako środek wiążący w celu tworzenia pałeczek przypominających kredki, podczas gdy ciecze takie jak woda i sok warzywny zostały użyte do stworzenia cieńszej farby. Płynną farbę nakładano za pomocą palców, naturalnych materiałów, takich jak porosty lub włosie końskie. Inną powszechną techniką było rozdmuchiwanie farby przez pustą kość w celu wytworzenia aerozolu. Często było to nadmuchiwane przez ręce, aby utworzyć kontur lub użyć do pokolorowania dużych obszarów.
