Handel wzdłuż Nilu historycznie obejmował kości słoniowe, złoto, egzotyczne futra, oleje i inne cenne towary. Starożytne szlaki handlowe przecinały Morze Śródziemne i łączyły Egipt z narodami takimi jak Grecja, Kreta i Nubia.
Handel przez Morze Śródziemne był naturalnym wyborem dla starożytnych Egipcjan, ponieważ Górny Nil pozwalał na łatwy dostęp. Placówki handlowe zostały ustanowione w Grecji, na Cyprze, na Krecie, w Syro-Palestynie, Punt i Nubii. Chociaż dokładne położenie niektórych z tych stanowisk zostało utracone w historii, Punt słynął z produkcji kadzideł, podczas gdy Syro-Palestyna handlowała cedrem, koniami i olejami. Bardziej egzotyczne towary, takie jak strusie pióra, żyrafy, małpy i bydło, były przedmiotem handlu przez całą historię. W miarę udoskonalania podróży lądowych wraz z udomowieniem koni około 1550 r., Handel wokół Nilu nadal kwitł.
W 2007 r. archeolodzy z University of Chicago odkryli imponujący dowód na istnienie potężnego centrum złota w starożytnym królestwie Nubii. Horda złotych kamieni szlifierskich między 2000 a 1500 p.n.e. zostały odkryte na miejscu, popierając twierdzenia, że starożytna Nubia była znana ze swoich wspaniałych złóż złota. Choć starożytni Nubijczycy nie posiadali żadnego oficjalnego systemu pisma, a nawet ośrodków miejskich w celu wspierania ich handlu, rzeka Nil zapewniała bogactwo zasobów i możliwości handlu. Kultury tam rozwijały się nieprzerwanie od ponad 4000 lat.
