W 1900 roku kobiety nie miały prawa do głosowania ani kandydowania na urząd. Wiele z tego, co kobiety mogą lub nie mogą robić, było podyktowane ich klasą społeczną, pochodzeniem rodziny, pochodzeniem etnicznym, rasą, stanem cywilnym. status i sytuacja ekonomiczna.
W roku 1900 85% kobiet powyżej 25 roku życia było małżeństwem lub wdowami. Większość kobiet dorastała, wyobrażając sobie życie, gdy byli małżeństwem, opiekowała się domem, podczas gdy ich mężowie pracowali i mieli dzieci. Gdyby kobieta musiała pracować, nauczała, pielęgniarka, kelnerka, gotowała, sprzątała lub pracowała w fabryce.
Kobiety miały dostęp do edukacji w 1900 roku i uczęszczały do szkoły w rekordowej liczbie. Poziom umiejętności czytania i pisania wśród kobiet przewyższał te wśród mężczyzn. Kobiety uczęszczały do college'ów, ale nie mogły studiować u mężczyzn.
Wykształcenie początkowe było początkowo postrzegane jako cecha pozytywna dla kobiety. Jednak kształcenie kobiet odbiło się od społeczności. Kobiety z wyższym wykształceniem miały mniej dzieci niż inne kobiety i żeniły się później, jeśli w ogóle. Tradycyjna rola kobiet była kwestionowana.
W 1900 roku National American Woman Suffrage Association (NAWSA) pracowało nad zapewnieniem kobietom równych praw. Wisconsin był pierwszym państwem, które przyznało kobietom prawo do częściowego głosowania oraz prawo do ubiegania się o miejsce w zarządzie szkoły. Pełne prawa do głosowania nie zostały jednak przyznane przed 1920 rokiem.
