Maurowie pochodzili z Mauretanii, która obejmowała obszary współczesnych krajów Algierii i Maroka. Miały mieszane dziedzictwo arabskie i berberyjskie, a w następnych stuleciach poszerzyły osadę w Afryce Północnej.
Moor był europejskim słowem, które odnosiło się głównie do rdzennej ludności Afryki Północnej. Starożytni Rzymianie używali określenia Mauri, aby je opisać. Arabowie najechali terytorium berberyjskie w VII wieku w stanie A.D. i nawrócili ludność na islam. Maurowie rozpoczęli inwazję Hiszpanii w 711 roku i podbili większość części Półwyspu Iberyjskiego. Nazwali zajęte ziemie Al-Andalus, które składały się z Gibraltaru, południowej Francji, Portugalii i Hiszpanii. Kontrolowali również części Sycylii i południowych Włoch. Kontrola Maurów nad Półwyspem Iberyjskim zakończyła się w 1492 roku, po tym jak armie chrześcijańskie odzyskały kontrolę nad regionem.
