Absorpcja materiału na różnych długościach fal świetlnych decyduje o jego kolorze. Absorpowane kolory są nieobecne w transmitowanych i odbitych widmach. Im większa jest określona długość fali, tym mniej pojawia się w przepuszczanym świetle.
Światło rozprasza się, gdy przechodzi przez półprzezroczysty materiał. To rozproszenie dodaje przypadkowości do fal świetlnych przechodzących przez materiał, powodując ich pojawienie się niewyraźne z drugiej strony. Materiały półprzezroczyste nie są zgodne z prawem Snella na poziomie makroskopowym, zwykle ze względu na obecność interfejsów w masie. Na poziomie atomowym półprzezroczyste materiały pochłaniają i reemitują różne długości fali światła w oparciu o ich konfigurację elektroniczną, tryby drgań molekularnych, wiązania chemiczne i zasady selekcji. Promieniowanie fal ultrafioletowych i widzialnych jest pochłaniane na podstawie pasm przepustowości materiału. Okulary zazwyczaj nie mają pasm zabronionych odpowiadających widzialnemu światłu, co umożliwia im efektywną transmisję tej części widma elektromagnetycznego.
Interakcyjne i międzycząsteczkowe interakcje określają absorpcję w dłuższym zakresie długości fali widma. Promieniowanie podczerwone indukuje moment dipolowy w dwutlenku węgla, umożliwiając absorpcję tej części widma elektromagnetycznego i działanie jako gaz cieplarniany. Nie ma takiego indukowanego dipola w innych molekularnych gazach atmosferycznych, takich jak tlen i azot, dlatego te gazy nie przyczyniają się do efektu cieplarnianego.
