Najczęściej starożytni egipscy faraon nosili piękne płócienne fartuchy lub kilty, znane jako shendyt. Aby pokazać swoją moc, prestiż i związek z bogami, faraonowie nosili inne ubranie niż szlachta i zwykli ludzie . Najpierw znalezione w 4. dynastii, te kilty były pokryte drobnym akordeonem fałdującym się i owiniętym w lewo wokół ciała króla. Na nogach faraonowie nosili wyszukane sandały z piór.
Faraon także pokazał swój prestiż, nosząc piękną i ekscentryczną biżuterię, taką jak duże złote naszyjniki. Jako symbol królewskiego statusu, faraonowie nosili wielkie nakrycia głowy zwane nemes. Ubiory głowy miały cienki akordeon plisowany nad głową na fałdach lub fałdach. Zespół związał ciasno nad brwiami i przywiązany z tyłu. Zespół nemes został również wzmocniony kawałkiem twardego materiału, takiego jak skóra, aby zapobiec plamom z potu z czoła. Czasami fałszywe brody były noszone bezpośrednio na nakryciu głowy.
Wielu faraonów nosiło krótkie włosy, a niektórzy uzupełniali swój wygląd perukami zrobionymi z cienkich ludzkich włosów. Ich powieki były zaciemnione czarną farbą o nazwie kohl, a pachnące oleje i perfumy zostały umieszczone na ich ramionach.
