Zarówno padlinożercy, jak i detritivores zużywają martwe zwierzęta. Śmieciarze otrzymują większość lub całe swoje pożywienie z martwych zwierząt, podczas gdy detrytiści często spożywają kombinację rozkładającego się materiału roślinnego i zwierzęcego, a także odpadów.
Śmieciarze zajmują trzeci poziom troficzny swojego ekosystemu, wraz z wszystkożercami i innymi drapieżnikami; Zmiatacze są ważne w obiegu składników odżywczych w ekosystemie, ponieważ zwracają materiał organiczny do środowiska. Wielu padlinożerców ma specjalne dostosowania do swojego stylu życia. Sępy nie mają piór na głowach i szyjach, aby zapobiec padlinożerstwu z ich piór i bakteriom. Lammergeiers lub brodaty sęp, spożywają mało mięsa. Zamiast tego większość ich diety składa się ze szpiku kostnego. Lammergeiers pękają duże kości, przenosząc je na wysokość i upuszczając na skały. Wielu padlinożerców, jak hieny, to także drapieżcy, którzy polują na żywą zdobycz, a także na wyłapywanie.
Detrytizory i rozkładacze często żywią się wyłącznie rozkładającym się materiałem organicznym. Podobnie jak padlinożercy, odgrywają one istotną rolę w recyklingu i przywracaniu substancji odżywczych do ekosystemu. Organizmy te rozkładają materiał organiczny i zwracają azot do gleby. Stawonogi takie jak krocionogi, dżdżownice i muchy są powszechnymi szkodnikami. Detryttywniki obejmują także grzyby, bakterie i niektóre rośliny. Grzyby to często detrytus dojrzałych lasów.
