Konfucjusz był chińskim mędrcem i filozofem, który żył od 551 do 479 lat p.n.e. i był odpowiedzialny za oficjalną ideologię, konfucjanizm, wczesnych Chin. Jego teorie stały się znane jako konfucjanizm, system moralności społecznej i politycznej, który niektórzy uważają za religię. Chociaż Konfucjanizm został oficjalnie porzucony w XX wieku, jego filozofie nadal mają duży wpływ na współczesne chińskie ideały i zwyczaje.
Konfucjusz był wyśmiewany za swego życia, a jego nauki nie były chwalone przez większość aż do jego śmierci. Filozofia Konfucjusza została streszczona jako "bezsenność wewnątrz i królewskość bez". Konfucjusz pisał książki o imionach "Analekty", "Wielka nauka", "Doktryna znaczenia", "Mencjusz", "Księga zmian, "" Księga poezji "," Klasyczna historia "," Rytuały "," Roczniki wiosny i jesieni "," Księga synowskiej pobożności "i" Księga muzyki ". Teksty te koncentrują się na zasadach takich jak cnota osobista, zwyczaje społeczne i rytuały, a zrozumienie tych tekstów było niegdyś głównym wymogiem w zakresie egzaminów służby cywilnej złożonych chińskim urzędnikom. Ponieważ teksty te zostały napisane dopiero po jego śmierci, toczy się debata na temat tego, czy sam Konfucjusz je popierał, ale sprawdzono, że teksty dokładnie odzwierciedlają jego nauki.
