Zewnętrzne ucho jest oddzielone od ucha środkowego zewnętrznym kanałem słuchowym. Na końcu kanału znajduje się błona bębenkowa, znana medycznie jako błona bębenkowa.
Zewnętrzna część ucha, zwana pinną, składa się z chrząstki i pełni funkcję lejka w kanale słuchowym. Stąd fale dźwiękowe powodują wibracje błony bębenkowej, która jest połączona z trzema małymi kośćmi w uchu środkowym. Kości te wibrują, aby przekazać dźwięk do wewnętrznej części ucha, umożliwiając mu dotarcie do ślimaka. Od ślimaka, wibracje są przekształcane w impulsy nerwowe, które przemieszczają się nerwem słuchowym do mózgu.
